0

کدام سرنگ درد کمتری دارد

Types of injection syringes

سرنگ و سرسوزن یکی از تجهیزات پزشکی بسیار پرکاربرد است که در گذشته از جنس فلز یا شیشه ساخته می‌شد و به صورت مکرر استفاده می‌شد. اما در حال حاضر، بیشتر سرنگ و سرسوزن‌ها به صورت یکبار مصرف و از جنس پلاستیک ساخته می‌شوند. در این مقاله، قصد داریم درباره انواع سرنگ و سرسوزن‌هایی که در بازار موجود هستند، صحبت کنیم. این اطلاعات می‌تواند به شما در انتخاب سرنگ و سرسوزن مناسب کمک کند.

نوع های سرنگها

سرنگ، یک وسیله استوانه‌ای شکل و توخالی است که در انتهای آن یک پیستون قرار دارد و برای تزریق یا خروج مایع از بدن استفاده می‌شود. روش عملکرد سرنگ به این صورت است که با حرکت پیستون به سمت پایین، مایع را می‌توان به بدن تزریق کرد و در صورتی که پیستون را به سمت بالا بکشیم و حرکت دهیم، مایع از بدن خارج می‌شود.

یک سرنگ از سه بخش اصلی تشکیل شده است که شامل محفظه پیستون، پیستون و گسکت می‌شود. همچنین، سر سوزن نیز بر روی سرنگ قرار می‌گیرد که در ادامه به توضیح آن نیز می‌پردازیم.

محفظه پیستون (Barrel):
این بخش یک لوله استوانه‌ای شکل و مدرج است که سیلندر پیستون در آن قرار می‌گیرد. این محفظه به صورت شفاف معمولاً طراحی شده است تا بتوان میزان مایع و حتی حباب هوا در زمان تزریق را رصد کرد و از بروز خطاها جلوگیری کرد.

پیستون (Piston):
پیستون در داخل محفظه قرار دارد و با حرکت درون و بیرون کردن آن، مایع را تزریق یا خارج می‌کنیم. این بخش از جنس صافی و یا پلاستیک مقاوم ساخته شده است و به دقت در محفظه حرکت می‌کند.

گسکت (Gasket):
گسکت، یک حلقه خراطی شده است که بین پیستون و محفظه واقع شده است. وظیفه گسکت، جلوگیری از نشت مایع به بیرون و ایجاد درز صحیح و محکم بین این دو بخش است.

سر سوزن (Needle):
سر سوزن بخشی است که بر روی سرنگ قرار دارد و از آنجا که از جنس نازک و تیز استفاده می‌شود، به راحتی وارد بافت‌ها و عروق می‌شود. سر سوزن نقش مهمی در کنترل جریان مایع دارد و به دقت و دقت بالا طراحی شده است.

با استفاده از این اجزاء، سرنگ‌ها قادر به تزریق مایعات به بدن یا خروج آنها از بدن می‌باشند.

سیلندر (Plunger):
سیلندر، که به عنوان پیستون نیز شناخته می‌شود، یک قطعه استوانه‌ای شکل است که در داخل محفظه پیستون قرار می‌گیرد و قابلیت حرکت به جلو و عقب را دارد. با جلوکشیدن سیلندر، مایع یا گاز از داخل محفظه جذب می‌شود و در صورت فشار دادن به داخل، مایع یا گاز از آن خارج می‌شود.

گسکت:
گسکت یک قطعه واشر مانند و لاستیکی است که به بخش پایانی پیستون متصل می‌شود و از بازگشت یا نشت مایع یا گاز به عقب و فضای بین سیلندر و محفظه پیستون در طول حرکت سیلندر جلوگیری می‌کند. این قطعه علاوه بر اینکه فشار وارده از سمت سیلندر در طول انتقال دارو را کنترل می‌کند، باید به رنگ سیاه باشد و بهتر است از مواد غیرلاتکس ساخته شود تا احتمال بروز حساسیت در بیماران را کاهش دهد. مهم است بدانید که گسکت در همه سرنگ‌ها وجود ندارد. سرنگ‌های دارای گسکت سه قطعه نامیده می‌شوند و سرنگ‌های بدون گسکت دو قطعه نامیده می‌شوند. در ادامه، به بیان بیشتر درباره این دسته‌بندی سرنگ‌ها خواهیم پرداخت.

با توجه به تغییر نیازهای علم پزشکی، انواع سرنگ و سرسوزن با تنوع مختلفی عرضه شده‌اند. امروزه مجموعه‌ای گسترده از این ابزارها در دسترس است و در حوزه‌های متنوعی از علم پزشکی و آزمایشگاهی استفاده می‌شوند. همانطور که اشاره شد، سرنگ‌ها انواع و تنوع‌های مختلفی دارند که در ادامه به توضیح هر یک خواهیم پرداخت:

سرنگ لوئرلاک یا سرپیچی (سرپیچ دار):
سرنگ‌های لوئرلاک (Luer Lock) دارای اتصالات سرپیچی هستند. در این سیستم، سوزن به بدنه سرنگ پیچ می‌شود. هدف از این اتصالات، جلوگیری از نشتی بین اجزای مختلف سرنگ است.

سرنگ لوئراسلیپ یا فشاری (ساده):
در سرنگ فشاری یا ساده که به نام سرنگ لوئراسلیپ (Luer Slip) نیز شناخته می‌شود، نیازی به پیچ کردن سوزن نیست. در این نوع سرنگ‌ها، سرسوزن با استفاده از فشار بسیار کم در جای خود قرار می‌گیرد و محکم می‌شود. تفاوت اصلی بین دو نوع سرنگ لوئرلاک و لوئراسلیپ در نحوه اتصال سرسوزن به بدنه سرنگ است. در سرنگ‌های لوئراسلیپ، احتمال جدا شدن سرسوزن از سرنگ در حین استفاده وجود دارد.

سرنگ پیستون دار (سرنگ سه قطعه):
یکی از انواع دیگر سرنگ‌ها، سرنگ‌های پیستون دار یا سه قطعه است. در این نوع سرنگ‌ها، یک واشر یا گسکت درج شده است که از نشت مایع جلوگیری می‌کند و در آزمایشگاه‌ها کاربرد زیادی دارد.

سرنگ بدون پیستون (سرنگ دو قطعه):
سرنگ بدون پیستون، همچنین به عنوان سرنگ دو قطعه شناخته می‌شود.

سرنگ‌های بدون پیستون که به عنوان سرنگ‌های دوقطعه شناخته می‌شوند، فاقد گسکت هستند و معمولاً قیمت ارزان‌تری نسبت به سرنگ‌های سه‌قطعه دارند. برای تشخیص این نوع سرنگ، کافی است به شناسایی قطعه سیاه‌رنگ (گسکت) توجه کنیم. سرنگ‌هایی که دارای این قطعه هستند، پیستون‌دار هستند و سرنگ‌هایی که فاقد آن هستند، از نوع بدون پیستون یا دوقطعه هستند.

این مقاله از دست ندید!  علت خواب رفتن دست و زنگ هشدار

در واقع، هر دو سرنگ دوقطعه و سرنگ سه قطعه دارای قطعه پیستون هستند و این داشتن یا نداشتن گسکت است که تفاوت را ایجاد می‌کند. اما در بازار ایران، مصطلح استفاده شده برای سرنگ‌های فاقد گسکت، “بدون پیستون” و برای سرنگ‌های دارای گسکت، “پیستون‌دار” است.

سرنگ‌های انسولین استفاده می‌شوند تا انسولین را به بیماران دیابتی تزریق کنند. این سرنگ‌ها اندازه و طول مختلفی دارند. تزریق انسولین باید زیر پوست انجام شود، به این معنی که در فضایی بین ماهیچه و پوست قرار بگیرد. به همین دلیل، سرنگ‌های انسولین از سوزن‌های با طول مختلف استفاده می‌کنند.

سرنگ‌های با سوزن کوتاه، کمتر از ۱۰ میلی‌متر هستند (سرنگ‌های با سوزن ۴، ۵، ۶، ۷ و ۸ میلی‌متر).
سرنگ‌های با سوزن بلند، بیش از ۱۰ میلی‌متر هستند (سرنگ‌های با سوزن ۱۲، ۱۳ و غیره).

با پیشرفت تکنولوژی، امروزه سرنگ‌های انسولین با سوزن‌های کوتاه‌تری مانند ۳٫۵ میلی‌متر (گیج ۳۴) نیز در بازار موجود است. اما کوتاه‌ترین سوزن موجود در بازار ایران، سرنگ انسولین با سوزن گیج ۳۳ و طول ۴ میلی‌متر است که به عنوان بهترین و ایمن‌ترین نوع سوزن برای تزریق انسولین شناخته می‌شود و احتمال ورود به عضلات را به حداقل می‌رساند.

سرنگ‌های انسولین با سوزن‌های باریک تر طراحی شده‌اند تا کمترین صدمه را به پوست وارد کنند.

این سرنگ‌ها دارای دو نوع هستند:

سرنگ‌های انسولین یک پارچه که سوزن آن به سرنگ متصل است.

سرنگ‌های انسولین به دو نوع تقسیم می‌شوند: سرنگ‌های انسولین یکپارچه و سرنگ‌های انسولین سر سوزن جدا.

در سرنگ‌های انسولین یکپارچه، سر سوزن به بدنه سرنگ متصل است و جدا نمی‌شود. اما در سرنگ‌های انسولین سر سوزن جدا قسمت سر سوزن از بدنه جدا می‌شود. به طور کلی، سرنگ انسولین یکپارچه برای افراد دیابتی مناسب‌تر است، زیرا در سرنگ‌های انسولین سر سوزن جدا همواره مقداری از انسولین در سرنگ باقی می‌ماند و این می‌تواند منجر به خطا در محاسبه دوز تزریقی شود. به همین دلیل، سرنگ‌های انسولین سر سوزن متصل دقت بالاتری دارند.

سرنگ‌های انسولین سر سوزن جدا عموماً در دامپزشکی و آزمایشگاه‌ها استفاده می‌شوند. این سرنگ‌ها دارای سوزن‌های ضخیم‌تر هستند و برای نمونه‌گیری از حیوانات استفاده می‌شوند. اما سرنگ‌های انسولین سر سوزن متصل دارای سوزن‌های ریزتر هستند و کمتر دردسازند.

این نوع سرنگ‌ها سه سایز پرکاربرد دارند که عبارت‌اند از:

  1.  سرنگ انسولین ۳۰ واحدی یا ۰٫۳ میلی‌لیتری
  2.  سرنگ انسولین ۵۰ واحدی یا ۰٫۵ میلی‌لیتری
  3.  سرنگ انسولین ۱۰۰ واحدی یا ۱ میلی‌لیتری

در سرنگ‌های ۱۰۰ واحدی که رایج‌ترین نوع هستند، هر یک میلی‌لیتر مایع شامل ۱۰۰ واحد انسولین است.

تفاوت این سرنگ‌ها محدود به حجم آن‌ها نیست. در سرنگ‌های انسولین، محفظه سرنگ با خطوطی که جهت اندازه‌گیری دوز انسولین مدرج شده است، مجهز شده است. در سرنگ‌های ۱۰۰ واحدی یا یک میلی‌لیتری، هر خط معادل دو واحد است، در حالیکه در سرنگ‌های ۵۰ واحدی و ۳۰ واحدی هر خط معادل یک واحد است.

معمولاً ضخامت سر سوزن با واحد گیج اندازه‌گیری می‌شود. گیج سر سوزن نسبت عکسی با ضخامت آن دارد، به این معنی که هرچه گیج کمتر باشد، ضخامت سر سوزن بیشتر است و برعکس.

سرنگ‌های انسولین به دلیل سر سوزن بسیار نازکی که دارند، کم‌درد هستند و علاوه بر تزریق انسولین، کاربردهای دیگر زیادی نیز دارند. با پیشرفت تکنولوژی، سرنگ‌های انسولین با سر سوزن قطر ۰٫۲ میلی‌متر توسط ژاپن تولید شده‌اند که به نام سرنگ‌های انسولین بدون درد شناخته می‌شوند. این سرنگ‌ها برای افراد دیابتی نوع یک که نیاز به تزریق انسولین چندین بار در روز دارند، بسیار مناسب و کاربردی هستند.

علاوه بر تزریق انسولین، سرنگ‌های انسولین کاربردهای دیگری نیز دارند که عبارتند از:

  • تزریق واکسن برای نوزادان و کودکان
  • تزریق بی‌حسی
  • عمل‌های زیبایی
  • تزریق ژل و بوتاکس
  • مزوتراپی مو
  • جراحی چشم

نکات مهم در انتخاب سرنگ انسولین مناسب عبارتند از:

در هنگام خرید سرنگ، حتماً کاربرد آن (انسانی یا حیوانی) را در نظر داشته باشید.
قطر سر سوزن یا گیج آن را مدنظر قرار دهید. گیج‌های بالاتر نازک‌تر هستند و درد کمتری دارند، بنابراین برای افرادی که چند بار در روز تزریق می‌کنند، مناسب‌تر هستند. برای کودکان، از گیج‌های بالا که سر سوزن نازک‌تری دارند استفاده کنید.
حجم سرنگ باید متناسب با مقدار واحد انسولین تزریقی شما باشد. سرنگ‌های ۱۰۰ واحدی و ۵۰ واحدی رایج‌ترین نوع‌ها هستند. اگر دوزهای مختلفی از انسولین را در ساعات مختلف تزریق می‌کنید، باید سرنگ‌های با حجم‌های متفاوت در اختیار داشته باشید.
سر سوزن‌های کوتاه به جهت جلوگیری از ورود انسولین به بافت عضلانی، می‌توانند سریع‌تر سطح قند خون را تنظیم کنند، بنابراین مناسب‌تر از سرنگ‌های با سر سوزن بلند هستند.
توجه کنید که سرنگ‌های با سر سوزن نازک‌تر قیمت بالاتری دارند. بنابراین، سرنگ‌های انسولین بدون درد از نظر اقتصادی گران‌ترین هستند.
یک نکته مهم درباره سرنگ‌های انسولین این است که عموماً یکبار مصرف هستند، اما برخی افراد می‌توانند با توجه به شرایط نگهداری و در صورت عدم آلودگی و سوزن بدون آسیب، آن را مجدداً استفاده کنند تا زمانی که کند نشده و خراب نشده باشد.

این مقاله از دست ندید!  ۷ روش درمانی خانگی برای کبد چرب غیر الکلی

سرنگ گاواژ، یک ابزار استفاده‌شده برای انتقال غذا به بدن افرادی که به دلایل مختلفی قادر به بلع نیستند. ساختار سرنگ‌های گاواژ با سایر سرنگ‌ها تفاوت زیادی ندارد. این سرنگ‌ها به دو دسته سرنگ‌های گاواژ ۲ قطعه‌ای و ۳ قطعه‌ای تقسیم می‌شوند. سرنگ‌های ۳ قطعه دارای یک واشر (گسکت) هستند که در انتقال روان‌تر مواد کمک می‌کند. این سرنگ‌ها از موادی مانند پلی‌پروپیلن و پلی‌اتیلن ساخته شده و به صورت استریل با گاز اتیلن اکساید بسته‌بندی شده و به بازار عرضه می‌شوند. سرنگ‌های گاواژ دو قطعه از نظر اقتصادی مناسب‌تر از سرنگ‌های سه قطعه هستند و همچنین هزینه کمتری دارند. این سرنگ‌ها باید یکبار مصرف شوند و پس از استفاده باید دور انداخته شده و سرنگ جدیدی جایگزین شود. یکی از تفاوت‌های سرنگ گاواژ با سایر سرنگ‌های بزرگتر مانند سرنگ ۵۰ سی‌سی این است که سرنگ گاواژ بدون سوزن است، زیرا برای انتقال غذا یا شستشو استفاده می‌شود.

معمولاً سرنگ‌ها در سیفتی باکس دور انداخته می‌شوند. این اقدام به منظور افزایش ایمنی در دفع زباله‌های پزشکی است که ممکن است منجر به انتقال عفونت و آلودگی شود.

کاربردهای سرنگ گاواژ عبارتند از:

  • تغذیه بیمارانی که به دلایلی دچار عدم هوشیاری هستند
  • تغذیه بیمارانی که قادر به خوردن غذا به صورت طبیعی نیستند
  • تغذیه از طریق سوند معده
  • شستشوی مثانه
  • در حوزه دامپزشکی

سرنگ توبرکولین

در مقایسه با سرنگ‌های معمولی، ظاهری بسیار متفاوت دارد. بدنه این سرنگ به شکل استوانه‌ای باریک است و یک سوزن بسیار نازک بر روی آن قرار دارد. ظرفیت این نوع سرنگ‌ها یک سی‌سی است و روی آن درجه‌بندی‌هایی بر اساس میلی‌لیتر وجود دارد. سرنگ توبرکولین کاربردهای ویژه‌ای دارد و برای مواردی مانند شست‌وشوی زخم‌ها، تزریق برخی از محلول‌ها به کودکان و نوجوانان، درناژ لوله‌ها، برخی از تست‌های داخل جلدی و تزریق مقدار بسیار کمی از داروهای غلیظ استفاده می‌شود.

سرنگ‌های شیشه‌ای

عموماً در مواردی استفاده می‌شوند که مایع درون آن‌ها دارای حساسیت بالا باشد، مانند مواد اسیدی، و احتمال واکنش با پلاستیک وجود داشته باشد. سرنگ‌های شیشه‌ای نسبت به حرارت مقاومت بیشتری دارند. این نوع سرنگ‌ها یکبار مصرف نیستند و قبل از استفاده معمولاً با استفاده از دستگاه اتوکلاو استریل می‌شوند. آزمایشگاه‌ها از این سرنگ‌ها برای نمونه‌برداری استفاده می‌کنند. همچنین در روش‌های زیبایی و تزریق ژل و بوتاکس نیز کاربرد دارند.

سرنگ مزوتراپی

به عنوان یک روش درمانی غیرتهاجمی برای رفع لک‌های پوست صورت، چین و چروک‌ها، و همچنین پیشگیری از ریزش مو استفاده می‌شود. در این تکنیک، مواد مغذی، ویتامین‌ها، هورمون‌ها و داروها با استفاده از سوزن‌های بسیار نازک به لایه میانی پوست تزریق می‌شوند. برای انجام این کار، سرنگ‌های مخصوص مزوتراپی استفاده می‌شوند که به طور عمومی شبیه به سرنگ‌های انسولین هستند. سرنگ‌های انسولین به دلیل داشتن سوزن‌های بسیار نازک، کم‌درد هستند و در مزوتراپی صورت و مو مورد استفاده قرار می‌گیرند. معمولاً از سرنگ‌های انسولین با گیج بالا و سوزن‌های نازک‌تر در این روش استفاده می‌شود.

سرنگ‌های شستشو

عموماً در دندانپزشکی و مراکز درمانی استفاده می‌شوند. این سرنگ‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که مناسب برای تزریق یا نمونه‌برداری نیستند. در حوزه دندانپزشکی، از این نوع سرنگ‌ها بیشتر برای شستشوی عصب و محل خون‌ریزی استفاده می‌شود. آنها به عنوان “سرنگ کند” شناخته می‌شوند و دارای سوزنی با قطر کمتر هستند. همچنین، نوع بزرگتر این سرنگ‌ها برای شستشوی گوش استفاده می‌شود.

سرنگ‌ها بر اساس نوع سر سرنگ به چهار دسته زیر تقسیم می‌شوند:

سرنگ‌های پیچی یا لوئرلاک (Luer lock tip): در این نوع سرنگ‌ها، سر سرنگ با محکمیت به سوزن متصل می‌شود و قفل می‌شود. این قفل‌بندی باعث می‌شود که سرنگ به طور محکم در محل خود قرار بگیرد و از جابجایی ناخواسته جلوگیری کند.

  • سرنگ‌های فشاری یا لوئراسلیپ (Luer slip tip): در این نوع سرنگ‌ها، سر سرنگ به سادگی بر روی سوزن قرار می‌گیرد و بدون قفل‌بندی استفاده می‌شود. این نوع سرنگ‌ها بیشتر در مواردی که نیاز به تغییر سرنگ در حین تزریق وجود دارد، استفاده می‌شوند.
  • سرنگ‌های خارج از مرکز (Eccentric tip): در این نوع سرنگ‌ها، سر سرنگ در مرکز قرار نمی‌گیرد و از ناحیه‌ای کناری و خارج از مرکز خارج می‌شود. این نوع سرنگ‌ها بیشتر برای تزریق عروق سطحی استفاده می‌شوند.
  • سرنگ‌های کاتتری (Catheter tip): در این نوع سرنگ‌ها، سر سرنگ به شکل یک کاتتر مخروطی طراحی شده است. این سرنگ‌ها برای تزریق مواد به داخل کاتترها یا لوله‌ها استفاده می‌شوند.

سرنگ‌های با سر لوئرلاک و لوئراسلیپ در قسمت‌های قبل توضیح داده شدند. سرنگ‌های خارج از مرکز بیشتر برای تزریق عروق سطحی استفاده می‌شوند، در حالی که سرنگ‌های با نوک مرکزی مرسوم‌تر و پرکاربردتر هستند و سر سرنگ آن‌ها به طور دقیق در مرکز قرار دارد.

سرنگ‌های با سر کاتتری از انواع سرنگ‌های شستشو هستند که بدون سر سوزن می‌باشند و برای اهداف شستشو و تمیز کردن استفاده می‌شوند. همچنین، این نوع سرنگ‌ها برای انجام تزریق مایعات همراه با لوله‌گذاری نیز کاربرد دارند.

این مقاله از دست ندید!  کره برای یبوست نوزاد

درباره اندازه‌های سرنگ‌ها، آنها به غیر از شکل و ظاهر متنوع، در میزان حجم و اندازه نیز متفاوت هستند. عموماً سرنگ‌ها را از نظر حجم با واحد سی‌سی (سنتیمتر مکعب) اندازه‌گیری می‌کنند. اندازه‌های رایج سرنگ‌ها عبارتند از: ۰٫۵ سی‌سی، ۱ سی‌سی، ۲ سی‌سی، ۳ سی‌سی، ۵ سی‌سی، ۱۰ سی‌سی، ۲۰ سی‌سی، ۳۰ سی‌سی و ۵۰ سی‌سی.

انتخاب سرنگ مناسب برای کارهایی که قصد دارید انجام دهید، بسیار حائز اهمیت است. در هنگام انتخاب سرنگ، حتماً باید به موارد زیر توجه کنید تا در هنگام استفاده با مشکل مواجه نشوید. عوامل مهم در انتخاب سرنگ عبارتند از نوع دارو، دوز داروی مورد استفاده و کاربرد سرنگ.

نوع دارو که در آن سرنگ استفاده می‌شود، تأثیر گذار بسیاری دارد. برخی از داروها برای تزریق نیاز به سرنگ‌های فلزی یا شیشه‌ای دارند. اما لازم به ذکر است که عموماً این نوع داروها در بیمارستان تزریق می‌شوند و برای تزریق داروهایی که در دسترس هستند، سرنگ‌های پلاستیکی مناسب هستند.

درباره کاربردهای سرنگ‌ها نیز باید به این نکته توجه کنید که آنها صرفاً برای تزریق استفاده نمی‌شوند. بنابراین، نوع کاری که قصد دارید انجام دهید را باید مشخص کنید. به عنوان مثال، اگر برای نمونه‌برداری نیاز به سرنگ دارید، سرنگ‌های خاصی که برای این منظور طراحی شده‌اند، گزینه مناسبی هستند. همچنین، اگر برای تغذیه یک بیمار از طریق لوله نیاز دارید، سرنگ گاواژ یک گزینه مناسب است.

یکی دیگر از نکات قابل توجه در انتخاب سرنگ، دوز داروی مصرفی است. همانطور که گفته شد، سرنگ‌ها دارای حجم و اندازه‌های مختلف هستند. بنابراین، در انتخاب سرنگ برای دوز داروی مورد استفاده، بسیار مهم است. اگر دوز داروی مصرفی شما ۵ سی‌سی است و از سرنگ با حجم کمتر استفاده کنید، با مشکلاتی مواجه خواهید شد و ممکن است مجبور به دو بار تزریق برای بیمار شوید که این امر می‌تواند آزاردهنده برای بیمار باشد. همچنین، اگر سرنگی با حجم بزرگ‌تر انتخاب کنید، ممکن است در هنگام تزریق با مشکلاتی روبرو شوید. بنابراین، در انتخاب سرنگ باید به همه‌ی این موارد توجه کنید.

سر سوزن (needle) یک سوزن توخالی است که به سرنگ متصل می‌شود و با استفاده از آن می‌توان مایعات را به بدن وارد یا از بدن خارج کرد. تمامی سر سوزن‌های موجود در بازار دارای دو بخش هستند: یک بخش پلاستیکی و یک بخش فلزی. بخش پلاستیکی سر سوزن برای اتصال به سر سرنگ استفاده می‌شود، در حالی که بخش فلزی سوزنی است که برای تزریق یا نمونه‌برداری استفاده می‌شود. جنس استفاده شده در ساخت سر سوزن‌ها از استیل ضد زنگ است.

سر سوزن‌ها شامل سه بخش زیر هستند:

  • شافت (Shaft): این بخش شامل بدنه فلزی سوزن است که طول آن معمولاً متغیر است و برای تزریق یا نمونه‌برداری استفاده می‌شود.
  • بیول (Bevel): این بخش نوک سوزن است که دارای حالت مورب یا مخروطی است. این شکل مورب به سوزن امکان وارد شدن بهتر و کمتر دردناک‌تر در پوست و بافت را می‌دهد.
  • هاب (HUB): این بخش قسمتی است که سر سوزن را به سرنگ متصل می‌کند. هاب معمولاً از جنس پلاستیکی ساخته شده است و شامل یک قسمت محل قرارگیری سر سوزن و یک قسمت اتصالی است که به سرنگ متصل می‌شود.

این سه بخش، بخش‌های اساسی سر سوزن هستند که در کارکرد و عملکرد صحیح آن اهمیت دارند.

سایزبندی سر سوزن‌ها را می‌توان از سه جنبه مختلف دسته‌بندی کرد: قطر، طول و رنگ. هر سر سوزن دارای سایز خاصی است که به آن “گیج” نیز می‌گویند. طول سر سوزن بسته به نوع تزریق مورد استفاده متغیر است. برای مثال، سر سوزن‌های با طول بزرگتر برای تزریقات عضلانی استفاده می‌شوند، در حالیکه سر سوزن‌های کوتاه‌تر برای تزریقات زیرجلدی مناسب‌تر هستند.

ویژگی‌های سر سوزن باید بر اساس نوع کارکرد آن‌ها متفاوت باشند و شامل موارد زیر می‌شوند:

  • تیز بودن نوک سوزن: نوک سوزن باید بسیار تیز و حاد باشد تا به راحتی و با حداقل درد و مزاحمتی به پوست و بافت نفوذ کند.
  • استفاده از متریال با کیفیت: سر سوزن باید از مواد با کیفیت و قوی تهیه شده باشد تا دوام و مقاومت لازم را در هنگام استفاده داشته باشد.
  • استریل بودن: سر سوزن باید قبل از استفاده به‌طور کامل استریل شده باشد تا هرگونه عفونت یا تلفات جانبی را به کاربر از بین ببرد.
  • استاندارد بودن طول سوزن: طول سر سوزن باید مطابق با استانداردهای مشخص بوده و به درستی تعیین شده باشد تا در هنگام تزریق به عمق و نقطه صحیح برسد.
  • رنگ و قطر سر سوزن: سر سوزن‌ها معمولاً در رنگ‌ها و قطرهای متفاوتی در دسترس هستند. انتخاب رنگ و قطر مناسب بسته به نوع تزریق و نیازهای مربوطه ضروری است.

همانطور که مشاهده کردید، سر سوزن‌ها نیز مانند سرنگ‌ها، انواع و اقسام مختلفی دارند و برای کاربردهای متفاوتی استفاده می‌شوند. در نتیجه، هنگام انتخاب سر سوزن، لازم است به کاربرد آن نیز توجه ویژه‌ای شود.

نظرات کاربران

  •  چنانچه دیدگاهی توهین آمیز باشد و متوجه نویسندگان و سایر کاربران باشد تایید نخواهد شد.
  •  چنانچه دیدگاه شما جنبه ی تبلیغاتی داشته باشد تایید نخواهد شد.
  •  چنانچه از لینک سایر وبسایت ها و یا وبسایت خود در دیدگاه استفاده کرده باشید تایید نخواهد شد.
  •  چنانچه در دیدگاه خود از شماره تماس، ایمیل و آیدی تلگرام استفاده کرده باشید تایید نخواهد شد.
  • چنانچه دیدگاهی بی ارتباط با موضوع آموزش مطرح شود تایید نخواهد شد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *