واژینیسموس انقباض غیرارادی و ناخواسته عضلات واژن است که هنگام ورود چیزی به واژن، مانند آلت تناسلی مرد، تامپون یا معاینه واژینال، رخ می دهد. این انقباضات می تواند شدید باشد و باعث درد، ناراحتی و حتی غیرممکن شدن دخول شود.
واژینیسموس یک اختلال جنسی شایع است که بر زنان در هر سنی تأثیر می گذارد. تخمین زده می شود که 1 تا 2 درصد از زنان در مقطعی از زندگی خود به واژینیسموس مبتلا می شوند.
علائم اصلی واژینیسموس:
- انقباض غیرارادی عضلههای واژن: افراد مبتلا به واژینیسموس قادر به کنترل عضلات واژن خود نیستند.
- درد و سوزش در هنگام دخول: در پی هرگونه تلاش برای دخول، فرد دچار درد و سوزش شدید میشود.
- شدت درد متفاوت در افراد مختلف: برخی بانوان حتی در زمان معاینه نیز دچار دردهای شدید می‌شوند. در موارد حادتر، درد در حین دخول آنقدر زیاد است که ممکن است منجر به تنگی نفس خطرناک شود.
در مجموع، مشکل اصلی در واژینیسموس، عدم کنترل عضلات واژن و بروز درد و سوزش شدید در هنگام دخول است که می‌تواند در موارد شدید، تبعات جسمی و روانی جدی داشته باشد.
بیماری واژینیسموس در زنان می‌تواند ناشی از سه عامل اصلی باشد:
- مشکلات و اضطراب‌های احساسی: مشکلات عاطفی و روحی می‌توانند به بروز این بیماری منجر شوند.
- مشکلات فیزیکی: عواملی همچون زایمان طبیعی، عدم آمادگی برای دخول، عملیات های لگنی، بیماری‌های صعب‌العلاج، اشتباه در تجویز دارو، عفونت‌های ادراری و یائسگی می‌توانند به انقباض ارادی عضلات واژن (واژینیسموس) منجر شوند.
- ترکیب مشکلات فیزیکی-احساسی: گاهی مشکلات فیزیکی و احساسی به‌طور همزمان زمینه‌ساز بروز این بیماری هستند.
شدیدترین ترس‌ها می‌توانند یکی از مهم‌ترین عوامل ایجاد بیماری واژینیسموس باشند. به‌عنوان مثال، زنانی که پس از پاره شدن پرده بکارت یا دخول اولیه دردناک، دچار ترس‌های روحی سنگینی می‌شوند، در معرض ابتلا به این اختلال هستند. همچنین، داشتن شریک جنسی بی‌احساس و غیر طبیعی، می‌تواند زمینه‌ساز این بیماری باشد.
در نهایت، خاطرات ناخوشایند جنسی، تجاوز و مشاهده روابط سخت و دردناک در گذشته نیز می‌توانند زمینه‌های مهمی برای بروز واژینیسموس محسوب شوند.
درمان واژینیسموس
درمان واژینیسموس معمولاً شامل ترکیبی از درمان و رفتار درمانی است. درمان می تواند به شل شدن عضلات واژن و کاهش درد کمک کند. رفتار درمانی می تواند به شناسایی و تغییر افکار و باورهایی که در واژینیسموس نقش دارند کمک کند.
در اینجا برخی از روش های رایج درمان واژینیسموس آورده شده است:
- تمرینات کگل: این تمرینات می تواند به تقویت عضلات کف لگن کمک کند که در کنترل عضلات واژن نقش دارند. برای انجام تمرینات کگل، عضلات کف لگن خود را به مدت چند ثانیه سفت کنید، سپس آنها را رها کنید.
- دیلاتورهای واژن: این ابزارها به تدریج برای کشش و گشاد کردن واژن استفاده می شوند. دیلاتورهای واژن در اندازه های مختلف وجود دارند و پزشک به شما کمک می کند تا اندازه مناسب را انتخاب کنید. برای استفاده از دیلاتور، آن را با روان کننده بر پایه آب چرب کنید و به آرامی آن را در واژن خود قرار دهید. دیلاتور را به مدت 10 تا 30 دقیقه در جای خود قرار دهید، سپس آن را بردارید. این کار را هر روز یک بار تکرار کنید و به تدریج از دیلاتورهای بزرگتر استفاده کنید.
- بیوفیدبک: این درمان از مانیتورها برای کمک به زنان در یادگیری نحوه کنترل عضلات واژن خود استفاده می کند. در طول بیوفیدبک، یک سنسور به واژن شما متصل می شود و فعالیت عضلات شما را روی یک صفحه نمایش نشان می دهد. سپس می توانید یاد بگیرید که چگونه عضلات خود را برای شل کردن واژن و کاهش درد کنترل کنید.
- درمان شناختی رفتاری (CBT): این نوع درمان می تواند به زنان کمک کند تا افکار و باورهایی را که در واژینیسموس نقش دارند، شناسایی و تغییر دهند. به عنوان مثال، اگر از رابطه جنسی می ترسید، CBT می تواند به شما کمک کند تا این ترس ها را به چالش بکشید و افکار مثبت تری در مورد رابطه جنسی ایجاد کنید.
در برخی موارد، ممکن است از دارو برای درمان واژینیسموس استفاده شود. این داروها می توانند به شل شدن عضلات واژن و کاهش اضطراب کمک کنند.
داروهای مورد استفاده برای درمان واژینیسموس عبارتند از:
- شل کننده های عضلانی: این داروها می توانند به شل شدن عضلات واژن و کاهش درد کمک کنند.
- ضد افسردگی ها: این داروها می توانند به کاهش اضطراب و افسردگی که ممکن است در واژینیسموس نقش داشته باشد کمک کنند.
با درمان، اکثر زنان مبتلا به واژینیسموس می توانند بر این بیماری غلبه کرده و از زندگی جنسی سالم و رضایت بخشی برخوردار شوند.
چند نکته که ممکن است به شما در مدیریت واژینیسموس کمک کند:
با شریک جنسی خود صبور و درک کننده باشید. واژینیسموس می تواند برای هر دو طرف ناامید کننده باشد، اما مهم است که به یاد داشته باشید که این تقصیر شریک شما نیست.
از روان کننده استفاده کنید. روان کننده می تواند اصطکاک را کاهش دهد و رابطه جنسی را راحت تر کند.
از حمام های گرم یا دوش استفاده کنید. این می تواند به شل شدن عضلات واژن و کاهش درد کمک کند.
استرس خود را مدیریت کنید. استرس می تواند واژینیسموس را بدتر کند، بنابراین یافتن راه هایی برای مدیریت استرس مانند یوگا، مدیتیشن یا تنفس عمیق مهم است.
به یک گروه حمایتی بپیوندید. صحبت با زنانی که تجربیات مشابهی دارند می تواند مفید و دلگرم کننده باشد.
درمان واژینیسموس با دستگاه RF
دستگاه RF در فیزیوتراپی و درمان واژینیسموس، با بافت عضلات سروکار دارد. در درمان واژینیسموس، با استفاده از این دستگاه، متخصص می‌تواند تغییراتی در بافت عضلات واژن ایجاد کند.
این تغییرات باعث کنترل انقباض عضلات واژن میشود و فرد دیگر درد را هنگام دخول احساس نمی‌کند. در موارد شدید واژینیسموس، درمان با دستگاه RF یک گزینه مناسب است.
درمان واژینیسموس با بوتاکس
تزریق بوتاکس معمولاً بهترین روش درمان واژینیسموس است. ابتدا عضلات شدیداً منقبض شده در هنگام دخول شناسایی می‌شوند و سپس به این نواحی بوتاکس تزریق میشود. این باعث میشود که دیگر شاهد انقباض شدید آن عضلات و درد نباشیم. اثر بوتاکس حدود 4 تا 6 ماه دوام دارد و بعد از آن نیازی به تزریق مجدد نیست.
درمان واژینیسموس با استفاده از دیلاتور
دیلاتورها ابزارهای استوانه‌ای هستند که به توصیه پزشک زنان می‌توانند برای درمان واژینیسموس (اسپاسم عضلات واژن) استفاده شوند. ابعاد دیلاتور و مدت استفاده از آن بسته به شرایط پزشکی بیمار متفاوت است. دیلاتورها برای عادت‌دهی عضلات واژن و درمان واژینیسموس مناسب هستند.
هنگام استفاده اولیه، بهتر است از روان‌کننده استفاده شود و به تدریج اندازه دیلاتور افزایش یابد.
تمرینات انگشتی
بیمار می‌تواند با واردکردن آرام یک تا سه انگشت به واژن، تمرینات انگشتی را برای درمان واژینیسموس انجام دهد. پس از هر بار واردسازی انگشت، بهتر است آن حالت را 3 تا 10 ثانیه حفظ کند تا عضلات واژن به انقباض کنترل‌شده عادت کنند. انگشتان باید با روان‌کننده آغشته شوند تا از درد جلوگیری شود.
نظرات کاربران