مثانه بیش فعال وضعیتی است که در آن مثانه به طور ناگهانی و بدون هشدار قبلی منقبض می شود و باعث ایجاد نیاز فوری به دفع ادرار می شود. افراد مبتلا به مثانه بیش فعال ممکن است در طول روز به دفعات ادرار کنند، حتی زمانی که مثانه آنها کاملاً پر نیست. آنها همچنین ممکن است دچار بی اختیاری ادراری شوند، به این معنی که ممکن است در کنترل ادرار خود مشکل داشته باشند و دچار نشت ادرار شوند.
مثانه بیش فعال (OAB) بیماری شایعی است که با انقباضات غیرارادی مثانه و نیاز ناگهانی و فوری به دفع ادرار مشخص می شود. این انقباضات می توانند منجر به تکرر ادرار، بی اختیاری ادراری و احساس تخلیه ناقص مثانه شوند.
علائم مثانه بیش فعال عبارتند از:
- نیاز فوری و غیرقابل کنترل به دفع ادرار
- تکرر ادرار، به ویژه در شب
- بی اختیاری ادرار
- احساس اینکه مثانه شما به طور کامل تخلیه نشده است
- نیاز به دفع ادرار بلافاصله پس از نوشیدن مایعات
علل مثانه بیش فعال ناشناخته است، اما ممکن است به موارد زیر مربوط باشد:
- عضلات ضعیف مثانه
- مشکلات عصبی
- شرایط پزشکی خاص مانند دیابت، ام اس و بیماری پارکینسون
- برخی از داروها
- کافئین، الکل و نوشیدنی های گازدار
درمان مثانه بیش فعال به علت و شدت علائم بستگی دارد. درمان های رایج عبارتند از:
- تغییرات در شیوه زندگی: این شامل محدود کردن مایعات، به خصوص قبل از خواب، اجتناب از کافئین و الکل، و برنامه ریزی منظم برای رفتن به دستشویی است.
- داروها: داروهای مختلفی می توانند به آرامش مثانه و کاهش نیاز به دفع ادرار کمک کنند.
- تمرینات عضلات کف لگن: این تمرینات می توانند به تقویت عضلاتی که مثانه را کنترل می کنند کمک کنند.
- تحریک عصبی: این درمان شامل تحریک عصب هایی است که مثانه را کنترل می کنند. این می تواند با دارو، ایمپلنت یا جراحی انجام شود.
علت بیش فعالی مثانه
- عوامل عصبی:
آسیب یا اختلال در اعصابی که مثانه را کنترل می کنند
برخی از بیماری های عصبی مانند ام اس، پارکینسون و سکته مغزی
- عوامل عضلانی:
ضعف عضلات مثانه
اسپاسم عضلانی مثانه
شرایط پزشکی خاص:
- دیابت
- سنگ کلیه
- بزرگ شدن پروستات (در مردان)
- افتادگی رحم (در زنان)
سایر عوامل:
- بارداری
- یائسگی
- چاقی
- سیگار کشیدن
- مصرف برخی داروها
- نوشیدنی های کافئین دار، الکل و نوشیدنی های گازدار
در برخی موارد، هیچ علت مشخصی برای مثانه بیش فعال پیدا نمی شود. این نوع مثانه بیش فعال را مثانه بیش فعال ایدیوپاتیک می نامند.
راه‌های تشخیص مثانه بیش فعال:
تشخیص مثانه بیش فعال (OAB) معمولاً با در نظر گرفتن ترکیبی از عوامل انجام می شود:
1. سابقه پزشکی و معاینه فیزیکی:
پزشک شما در مورد علائم شما، سابقه پزشکی تان، داروهایی که مصرف می کنید و سابقه جراحی یا سایر درمان های پزشکی تان سوال خواهد کرد.
آنها همچنین ممکن است یک معاینه فیزیکی انجام دهند تا سایر علل احتمالی علائم شما، مانند عفونت ادراری، را بررسی کنند.
2. آزمایش ادرار:
آزمایش ادرار می تواند برای بررسی وجود عفونت، خون یا سایر ناهنجاری ها در ادرار شما استفاده شود.
3. سونوگرافی:
سونوگرافی از امواج صوتی برای ایجاد تصویری از مثانه و کلیه های شما استفاده می کند. این می تواند به پزشک شما کمک کند تا بررسی کند که آیا مشکلی در ساختار مثانه یا کلیه های شما وجود دارد یا خیر.
4. تست urodinamic:
تست urodinamic فشار مثانه و جریان ادرار شما را در حین پر شدن و تخلیه مثانه اندازه گیری می کند. این تست می تواند به پزشک شما کمک کند تا مشخص کند که آیا مثانه شما بیش از حد فعال است یا خیر و همچنین نوع مثانه بیش فعال شما را (مانند مثانه بیش فعال مرطوب یا مثانه بیش فعال خشک) تعیین کند.
5. سایر آزمایشات:
در برخی موارد، پزشک شما ممکن است آزمایشات دیگری را برای بررسی علل احتمالی دیگر علائم شما تجویز کند.
مهم است که به خاطر داشته باشید:
هر فردی مثانه بیش فعال را به طور متفاوتی تجربه می کند.
ممکن است ترکیبی از عوامل در ایجاد مثانه بیش فعال در شما نقش داشته باشد.
با صحبت با پزشک خود می توانید علت مثانه بیش فعال خود را مشخص کنید و بهترین درمان را دریافت کنید.
سوالات متداول
1- آیا مثانه بیش فعال: قابل درمان و قابل کنترل است؟
بله، مثانه بیش فعال قابل درمان است. با درمان مناسب، می توانید علائم خود را کنترل کنید و کیفیت زندگی خود را به طور قابل توجهی بهبود ببخشید.
2- مثانه بیش فعال خطرناک است؟
مثانه بیش فعال به تنهایی یک بیماری خطرناک محسوب نمی شود، اما می تواند کیفیت زندگی شما را به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار دهد.
نظرات کاربران