بدن انسان برای ادامه حیات به هورمونهای متعددی نیاز دارد، تا بتواند به طور صحیح کارهای مختلف مربوط به خود را انجام دهد. هورمون انسولین، نیز یکی از مهمترین هورمونهای ضروری برای تداوم حیات ماست. این هورمون توسط سلولهای بتای پانکراس یا لوزالمعده تولید میشود. عدم پاسخ بدن به این هورمون یا […]
بدن انسان برای ادامه حیات به هورمونهای متعددی نیاز دارد، تا بتواند به طور صحیح کارهای مختلف مربوط به خود را انجام دهد. هورمون انسولین، نیز یکی از مهمترین هورمونهای ضروری برای تداوم حیات ماست. این هورمون توسط سلولهای بتای پانکراس یا لوزالمعده تولید میشود. عدم پاسخ بدن به این هورمون یا عدم توانایی سلولهای بتای پانکراس در تولید آن، سبب بروز مشکلات و بیماریهای خطرناکی در فرد خواهد شد.
در این مطلب قصد داریم به بررسی هورمون انسولین، انواع آن و جزئیاتی درباره آن بپردازیم. پس با ما همراه باشید.
انسولین چیست؟ به زبان ساده
پانکراس دارای سلولهای خوشهای شکلی به نام جزایز لانگرهانس است. وظیفه اصلی این سلولها تولید هورمون انسولین در مواجهه با گلوکز سطح خون است. بنابراین، مقدار تولید این هورمون وابسته به میزان گلوکز موجود در خون است.
از دیگر وظایف این هورمون، تجزیه انواع پروتئینها و لیپیدها میباشد؛ تا انرژی مورد نیاز برای سوخت و ساز سلولها فراهم شود. بنابراین، هر گونه اختلال در روند تولید این هورمون میتواند سبب بروز مشکلات بسیار زیادی برای سلامتی فرد شود.
انسولین چگونه قند خون را کاهش میدهد؟
هورمون انسولین در پاسخ به گلوکز موجود در سطح خون به سرعت از سلولهای پانکراس ترشح میشود؛ زمانی که غذا میخوریم، پانکراس متوجه گلوکز دریافت شده توسط بدن میشود و به سرعت هورمون انسولین را به داخل خون میفرستد. سپس انسولین این پیام را به اندامهای بدن میرساند که باید گلوکز را از رگهای خونی بردارند و به سلولهای خود برسانند. این عمل باعث کاهش سطح قند خون فرد بعد از میل غذا میشود.
در صورتی که هورمون انسولین به طور صحیح ترشح نشود یا سلولها در برابر هورمون انسولین مقاومت داشته باشند و هیچ گونه واکنشی را در مواجهه با این هورمون از خود نشان ندهند، گلوکز غذای مصرف شده در خون تجمع مییابد و سبب ایجاد سموم خطرناک و بروز بیماریها و اختلالات متعددی خواهد شد که در صورت عدم پیگیری، میتواند منجر به مرگ نیز گردد.
انواع انسولین
عموماً انواع داروهای انسولین را بر اساس شروع اثر دارو و مدت زمان حداکثر اثر، طبقهبندی میکنند. همچنین، اوج اثربخشی دارو، غلظت و نحوه دریافت دارو توسط بیمار (تزریق زیر پوستی، داخل رگ، و یا استنشاق از طریق ریهها) نیز از دیگر ارکان مهم در طبقهبندی انسولین است.
انسولین سریع الاثر:
انواعی از انسولین هستند که ظرف حداقل یک ربع بعد از ورود به بدن بیمار اثرات خود را آغاز مینمایند. انسولین لیسپرو، انسولین آسپارت (اپیدرا) از انواع انسولینهای این گروه هستند که دارای سرعت بسیار بالایی در اثرگذاری میباشند. مدت زمان تأثیر هر دارو در بدن افراد مختلف متفاوت است؛ ولی عموماً این سری داروها تا تقریباً یک ساعت به اوج اثرگذاری خود میرسند و اثرات آنها تا ۴-۲ ساعت بعد از تزریق نیز در بدن بیمار باقی میماند. توجه داشته باشید که این نوع داروهای انسولین صرفاً باید توسط پزشک معالج تجویز شوند.
انسولین رگولار:
این دسته از داروهای انسولین، نیم ساعت پس از تزریق وارد جریان خون بیمار میشوند و بعد از سه ساعت به اوج اثر خواهند رسید. انسولینهای رگولار که به عنوان انسولینهای انسانی نیز شناخته میشوند، تا ۶-۳ ساعت در خون باقی میمانند.
انسولین متوسط الاثر:
یکی از انواع انسولین متوسط الاثر که به همراه انسولین رگولار تزریق میشود، ان.پی.اچ (NPH) است. این نوع انسولین بین ۴۲-۲ ساعت بعد از تزریق، وارد خون میشود و بین ۴ الی ۱۲ ساعت بعد از تزریق به اوج اثربخشی خود میرسد. همچنین، این دارو تا ۱۲-۱۸ ساعت بعد از تزریق نیز موثر است.
انسولین طولانی الاثر:
همانطور که از نام این نوع از داروها مشخص است، انسولینهای طولانی الاثر دارای مدت زمان تأثیر بیشتری هستند و مهمترین مزیت آنها این است که نیازی به تکرار بیش از یکبار دوز دارو در طول شبانهروز ندارند.
گلارژین یا لانتوس (LANTUS) از مهمترین نمونههای انسولین طولانی الاثر هستند. مدت زمان اثر این دو نوع دارو ۲۴ ساعت است؛ انسولین لانتوس دارای مزایای بسیار زیادی است. یکی از مهمترین مزایای مصرف این دارو، عدم اوج داشتن اثر آن میباشد. بنابراین، بیمار با مصرف این دارو دچار عوارض جانبی افت قند خون نمیشود.
از مزایای دیگر این دارو تأثیر ۲۴ ساعتهی آن است که سبب میشود بیمار فقط یک بار در طول شبانهروز به مصرف آن نیازمند باشد. عموماً در بیماران دیابتی، لانتوس را با داروهای ضد دیابت خوراکی دیگر تجویز میکنند و ترکیب این دو نوع دارو بلامانع است. همچنین، انسولین گلایسین نیاز برای تنظیم میزان قند خون بالاخص در هنگام شب بسیار مناسب است. این دارو دارای رنگ روشنی بوده و نباید به داخل ورید تزریق شود. از طرفی، توجه نمایید که از ترکیب آن با سایر داروهای انسولین به شدت اجتناب کنید.
انسولین از چه ساخته میشود؟
انسولین در کارخانههای داروسازی با شبیهسازی انسولین انسانی ساخته میشود. در گذشته از انسولینهای حیوانی استفاده میشد، اما در حال حاضر، استفاده از هورمونهای انسولین حیوانی بسیار به ندرت صورت میگیرد. انسولین به صورت خوراکی قابل استفاده نمیباشد و تزریق زیرپوستی آن توسط سوزنهای ظریف و مخصوص توصیه میشود.
انسولین از چه حیوانی گرفته میشود؟
برای سالهای متمادی از انسولینهای حیوانی در درمان بیماران دیابتی استفاده میشد. عموماً این دسته از انسولینها از پانکراس پستاندارانی نظیر خوک و یا گاو که میزان شباهت انسولین آنها با انسولین انسانی زیاد بود، استفاده میشد.
مصرف این نوع از داروهای تهیه شده از حیوانات، باعث بروز واکنشهای آلرژیک در برخی از بیماران میشد، لذا در سال ۱۹۸۰، دستهای از هورمونهای انسولین انسانی به کمک باکتریها و از تزریق تکنیکهای مصنوعی تولید شد و این امر به تحول بسیار زیادی در درمان بیماران دیابتی که به انسولین مشتق شده از حیوانات آلرژی داشتند، مبدل گردید. انسولین حیوانی مورد تأیید سازمان غذا و داروی آمریکا نیست، ولی هماکنون نیز برخی از افراد از انواع حیوانی آن استفاده میکنند.
منابع تولید انسولین
برای بررسی منابع تولید انسولین به بستهبندی و شیشههای حاوی دارو توجه نمایید؛ زیرا منبع تولید انسولین بر روی بستهبندی دارو نوشته میشود.
- انسولینهای حیوانی از لوزالمعده حیواناتی که دارای انسولین مشابه انسان هستند، استفاده میشود.
- “آنالوگ انسولین”: نوعی از هورمونهای انسولین نیز توسط باکتری اشرشیا کلی تولید میشود. این باکتری با سرعت زیادی تکثیر میشود و همزمان با تکثیر، انسولین را با سرعت بسیار زیادی تولید میکند.
- انسولینهای انسانی از بدن انسان مشتق نمیشوند و در آزمایشگاه با استفاده از مهندسی ژنتیک و تکنیکهای نوترکیب، به سرعت تولید میشوند. عموماً از انسولینهای انسانی برای افرادی که دچار حساسیت به انسولین حیوانی هستند، خانمهای باردار، و … استفاده میشود.
نکتهای که باید به آن توجه ویژهای داشته باشید، این است که به هیچ عنوان نباید انسولین حیوانی و انسانی را با هم مخلوط کنید؛ زیرا این امر میتواند به خطرات جبرانناپذیر و بسیار زیادی برای بیمار منجر شود.
چه چیزی باعث افزایش انسولین میشود؟
عوامل بسیاری میتوانند علت ترشح بیش از حد انسولین در بدن باشند که از آن جمله میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- افزایش گلوکز خون
- گاسترین
- سکرتین
- افزایش سطح اسیدآمینه در خون
علت عدم ترشح انسولین
عوامل گوناگونی میتوانند باعث تحریک لوزالمعده برای ترشح انسولین شوند؛ به عنوان مثال در نوعی از دیابت مادرزادی، اندام پانکراس اختلال دارد یا فرد به بیماری خود ایمنی دار شده است که به موجب آن، سلولهای ایمنی به سلولهای دخیل در تولید هورمون انسولین واکنش نشان میدهند. در نتیجه، سلولهای بتا اسیب دیده و نمیتوانند انسولین را به درستی ترشح کنند.
علت عدم ترشح انسولین
عوامل گوناگونی میتوانند باعث تحریک لوزالمعده برای ترشح انسولین شوند؛ به عنوان مثال در نوعی از دیابت مادرزادی، اندام پانکراس اختلال دارد یا فرد به بیماری خود ایمنی دار شده است که به موجب آن، سلولهای ایمنی به سلولهای دخیل در تولید هورمون انسولین واکنش نشان میدهند. در نتیجه، سلولهای بتا اسیب دیده و نمیتوانند انسولین را به درستی ترشح کنند.
گلوکز نیز در سطح خون به مقدار زیادی تجمع مییابد و در صورت عدم پیگیری، به مواد سمی و زاید تبدیل خواهد شد که ممکن است باعث بروز عوارض بیماری دیابت در فرد شود.
در نوع دیگری از بیماری دیابت که با نام دیابت نوع دو شناخته میشود، فرد مشکلی در سلولهای پانکراس ندارد، اما به دلیل عدم رعایت رژیم غذایی مناسب، دچار عدم تعادل گلوکز در خون میشود. در این حالت، انسولین به حد کافی ترشح میشود، اما سلولها به آن واکنش لازم را نشان نمیدهند.
بنابراین، تفاوت اصلی بین دیابت نوع ۱ و ۲ این است که دیابت نوع ۱ قابل پیشگیری نیست؛ زیرا فرد به طور مادرزادی با ضعف سلولهای بتای لانگرهانس پانکراس درگیر است. اما در دیابت نوع ۲، مشکل مادرزادی وجود ندارد و فرد سبک زندگی نادرستی را برای خود انتخاب کرده و بیشتر در بزرگسالان دیده میشود.
نحوه مصرف انسولین به چه صورتی است؟
مصرف انسولین از طریق خوراکی امکان پذیر نیست، زیرا تحت تأثیر آنزیمهای گوارشی از بین میرود. بنابراین، برای استفاده از این دارو باید از روشهای دیگری نظیر تزریق داخل رگ، ورید، و یا استنشاق از طریق ریه استفاده شود.
برای تزریق انسولین باید سرنگ و قلم یا پمپ انسولین را تهیه کنید و پزشک معالج شما به خوبی این روش را به شما آموزش خواهد داد. معمولاً، محلهایی مانند شکم، ران، بازو و باسن مناسب برای تزریق انسولین در بدن بیمار هستند.
توصیه میشود که هر بار بعد از مصرف انسولین، محل تزریق را تغییر دهید؛ در غیر این صورت، در نتیجه تزریق مکرر، پوست ناحیه مورد نظر زخم یا ضخیم میشود. دوز تزریق این دارو به عوامل متعددی نظیر شدت بیماری، برنامه غذایی و فعالیت بدنی شما بستگی دارد. پزشک معالج شما با در نظر گرفتن تمام جوانب بیماری شما، دوز مناسبی را برای کنترل بیماری در نظر خواهد گرفت.
عوارض مصرف انسولین شامل موارد زیر میباشد:
- افت قند خون
- بثورات جلدی در کل بدن بیمار یا در ناحیه تزریق دارو
- چاقی و افزایش وزن در ابتدای مصرف انسولین
- زخم در محل تزریق انسولین
یکی دیگر از عوارض مصرف انسولین، واکنشهای انسولین هستند. عموماً زمانی که به فرد انسولین تزریق میشود، افت قند خون را تجربه میکند که این حالت تحت عنوان واکنشهای انسولین شناخته میشود. علایم این حالت شامل :
- از دست رفتن هوشیاری
- تشنج
- تعریق سرد
- گیج بودن فرد
- عدم توانایی در صحبت
- پریدگی رنگ صورت
- انقباض بیش از حد عضلات
- سفت شدن گلو در افرادی که دچار آسم یا بیماریهای التهابی ریه هستند، میباشد.
انسولین ساز طبیعی
عموماً با اصلاح سبک زندگی، تغذیه و همچنین داشتن فعالیت بدنی بیشتر، میتوان تولید انسولین را افزایش داد و بیماریهایی نظیر دیابت نوع ۱ و ۲ را راحتتر درمان کرد.
دستهای از مواد غذایی معجزهآسا به عنوان انسولین طبیعی گیاهی یا میوههای انسولینساز معروف هستند که میتوانند به افرادی که با بیماریهایی نظیر دیابت مبارزه میکنند، کمک زیادی کنند.
مواد غذایی انسولینساز طبیعی شامل موارد زیر میباشد:
- سیر، انسولینساز طبیعی بدن
فواید بینظیر سیر در درمان انواع مختلف اختلالات و بیماریها بر کسی پوشیده نیست؛ سیر با خواص آنتیبیوتیکی و ضدالتهابی خود به ترمیم بافتهای آسیب دیده جزایر لانگرهانس پانکراس میپردازد و همین عامل نقش بسیار بسیار مهمی در درمان و بهبود دیابت خواهد داشت. - اسفناج
مقادیر بالای ویتامین ب و آهن موجود در اسفناج، درمان موثری برای سلولهای لوزالمعده آسیب دیده و ناتوان در ترشح هورمون انسولین به شمار میرود. از طرفی، خواص بسیار زیاد اسفناج در کاهش احتمال ابتلا به سرطان لوزالمعده نیز با داشتن ترکیباتی به نام MGDG شناخته شده است.
- زردچوبه، ضدالتهاب قوی
قرنهاست که استفاده از این ادویه پرخاصیت بین مردم رواج دارد. زردچوبه به دلیل داشتن خواص ضدالتهابی بسیار قوی، نقش موثری در کاهش استرس اکسیداتیو بدن و در نتیجه دیابت دارد.
کورکومین موجود در زردچوبه، سبب کنترل سطح کورتیزول بدن و همچنین کاهش مقاومت به انسولین خواهد شد.
این ماده با خواص دارویی بینظیر خود، میزان حساسیت به انسولین را افزایش داده و موجب ارتقا عملکرد سلولهای بتای لوزالمعده خواهد شد. مطالعات متعدد نشان داده است که در دیابت نوع ۱ که ناشی از حمله بدن به سلولهای تولید کننده انسولین در پانکراس است، با مصرف زردچوبه که حاوی کورکومین است، بهبود مییابد.
توجه داشته باشید که با وجود فواید زردچوبه در بهبود افراد دیابتی، نمیتواند جایگزین روشها و داروهای تجویز شده توسط پزشک معالج شما باشد. بنابراین، پیگیری دستورات دارویی پزشک و رژیم غذایی معرفی شده توسط ایشان از ضروریات است.
- خواص دارویی گیاه انسولین ساز قاصدک
این گیاه انسولین ساز طبیعی، دارای شیرهای تلخ مزه است و میتواند کمک موثری در ترشح هورمون انسولین و درمان اختلالات مربوط به آن باشد.
این گیاه ادرارآور بوده و میتواند به بیماران مبتلا به دیابت کمک کند تا مازاد قند موجود در خون را از طریق ادرار دفع کنند. این امر به دفع سموم حاصل از تجمع گلوکز نیز کمک شایانی خواهد نمود. توصیه میشود پیش از مصرف گیاه قاصدک به عنوان گیاه انسولین ساز، حتما با پزشک معالج خود ارتباط بگیرید تا مواد درمانی و مفید این گیاه با داروهای مصرفی شما تداخلی ایجاد نکند.
- رسوراترول انگور قرمز، موثر بر دیابت
مطالعات نشان داده است که مصرف انگور قرمز، منجر به مهار دیابت نوع ۲ خواهد شد. دانهها و پوست انگور قرمز، حاوی موادی فلاونوئیدی با خواص آنتیاکسیدانی به نام رسوراترول هستند. این آنتیاکسیدان قوی، منجر به کاهش التهابات سلولهای تولید کننده انسولین در لوزالمعده میشود و نقش مهمی در کنترل دیابت خواهد داشت.
- اگر دیابت دارید، کلم بروکلی را در رژیم غذایی خود بگنجانید.
سولفورافان موجود در کلم بروکلی، مسئول خواص بینظیر این ماده غذایی در درمان و کنترل دیابت نوع دو میباشد. بعلاوه، کلم بروکلی دارای مواد معدنی و ویتامینهای بسیار مفید برای سلولهای پانکراس است و نقش مهمی در کنترل اختلالات مربوط به ترشح هورمون انسولین دارد.
افراد دیابتی با خیالی آسوده سیب زمینی شیرین بخورند:
نام سیب زمینی یادآور چاقی و منع غذایی برای افراد دیابتی و مبتلا به چربی خون و غیره است، اما باید بدانید که سیب زمینی شیرین نسبت به سیب زمینی معمولی، شاخص گلیسمی بسیار محدودتری دارد. همچنین، این سیب زمینی منبع خوبی برای تامین قند خون افراد دیابتی است؛ به دلیل اینکه به طور ناگهانی قند این افراد را افزایش نمیدهد. ویتامین A به شکل بتاکاروتن، پروتئین، فیبر، کلسیم، آهن و منیزیم، تنها بخش کوچکی از مهمترین مواد مفید موجود در این ماده غذایی هستند که در بهبود دیابت نوع ۱ و ۲ موثر هستند.
مقاومت به انسولین چیست؟ و به چه علت ایجاد میشود؟
در شرایطی که انسولین به میزان کافی در بدن فرد تولید میشود، اما سلولها پاسخ مناسبی به این هورمون نمیدهند، شرایطی تحت عنوان مقاومت به انسولین ایجاد میشود.
در این شرایط، پانکراس در نتیجه عدم واکنش سلولها به میزان انسولین تولید شده، شروع به تولید انسولین بیشتری خواهد کرد و با ادامه فعالیت بیشتر، دچار آسیب خواهد شد.
مقاومت به انسولین به دلایل مختلفی ایجاد میشود که در ذیل به آنها اشاره خواهد شد:
- مصرف بیرویهی منابع غذایی حاوی فروکتوز، سبب مقاومت به انسولین خواهد شد؛ زیرا فروکتوز در اثر فرایندهای مختلف در نهایت به گلوکز مبدل خواهد شد.
- ایجاد اختلال در فلور طبیعی میکروارگانیسمی روده.
همانطور که میدانید، روده دارای فلوری طبیعی از گروهی از باکتریهای همزیست است. این میکروارگانیسمها دارای نقشهای بسیار گستردهای در تولید هورمونهای مختلف، جلوگیری از افزایش عفونت و غیره هستند و فواید بسیار زیادی برای سلامتی ما دارند.
تداخل در تعادل این میکروارگانیسمها سبب مقاومت به انسولین و بروز واکنشهای التهابی خواهد شد.
- مصرف برخی از داروها نیز فرد را مستعد مقاومت به انسولین خواهد کرد. از مهمترین این داروها میتوان به داروهای استروئیدی اشاره کرد.
- استرس و اضطراب منجر به ترشح دائمی هورمونهایی نظیر کورتیزول خواهد شد و همین امر سبب افزایش ترشح انسولین و مقاومت سلولها به انسولین میشود.
- سطح بالای اسید چرب خون،
- صرف غذاهای چرب توسط فرد و بزرگ شدن سلولهای چربی و عدم تناسب اندام که سبب ذخیره چربی در ناحیه شکم و باسن میشود، نیز از علل مهم مقاومت به انسولین شناخته میشود.
توصیه میشود که به دقت علایم و ریسک فاکتورهای مقاومت به انسولین را تحت پایش قرار دهید، زیرا مقاومت به انسولین سبب افزایش احتمال بیماریهایی مانند الزایمر، تخمدان پلی کیستیک، بیماریهای قلبی و عروقی و غیره خواهد شد.
افزایش میل به خوردن خوراکیهای شیرین و همچنین خستگی مفرط و احساس گرسنگی همیشگی از مهمترین علایم مقاومت به انسولین میباشد.
روشهای کاهش انسولین خون:
در حالت مقاومت به انسولین، سلولهای پانکراس دچار فشار زیادی شده و هورمونهای انسولین زیادی را تولید میکنند. در نتیجه، افراد در طولانی مدت دچار اختلال فزایندهای خواهند شد. برای کاهش انسولین خون، میتوان از روشهایی مانند تغییر در رژیم غذایی، ورزش منظم، کاهش وزن و مصرف برخی مکملهای غذایی مفید استفاده کرد.
در ذیل راهکارهای موثری برای کنترل ترشح هورمون انسولین ارائه میدهیم تا در عوارض مقاومت به انسولین تخفیف حاصل شود:
1. رعایت رژیم غذایی سالم
در رژیم غذایی خود، انواع میوهها و سبزیجات را بگنجانید و از مصرف مواد غذایی چرب و بسیار پروتئینی مانند انواع غذاهای فست فودی جداً اجتناب کنید. این غذاها باعث بالا رفتن میزان ترشح هورمون انسولین در خون میشوند و بدن شما را به متابولیسم بیشتر ذخایر چربی مجبور خواهند کرد.
بنابراین، هر چقدر مصرف کربوهیدرات در رژیم غذایی شما بیشتر باشد، سلولهای پانکراس نیز تلاش بیشتری را برای تولید هورمون انسولین انجام خواهند داد.
2. کاهش وزن
سلولهای چربی موجود در بدن افراد چاق، قادر به تولید هورمونهایی هستند که در نهایت سبب افزایش حس گرسنگی و تمایل افراد به خوردن مواد غذایی مضر مانند انواع شیرینیها و غذاهای چرب میشوند. بنابراین، هر چقدر بیشتر به کالریسوزی و کاهش وزن بپردازید، شانس بهبودی و کنترل بیماری دیابت نیز در شما افزایش خواهد یافت.
3. فعالیت بدنی منظم
انجام ورزشهای هوازی و همچنین پیادهروی نقش موثری در ارتقا میزان حساسیت سلولها به هورمون انسولین دارد. بنابراین، توصیه میشود روزانه حداقل نیم ساعت به پیادهروی و ورزش منظم بپردازید.
4. کنترل میزان کالری
سعی کنید روزانه میزان کالریهای مصرفی خود را بررسی کنید. هر چقدر میزان کالری دریافت شده بیشتر باشد، بدن شما تمایل بیشتری به ترشح انسولین و ذخیرهسازی آنها خواهد داشت.
5. مصرف ویتامینها
مطالعات متعدد نشان داده است که کمبود ویتامینهایی مانند ویتامین دی، امگا ۳ و منیزیم و… میتواند سبب افزایش تولید هورمون انسولین شود. بنابراین، توصیه میشود در برنامه غذایی خود، انواعی از ویتامینها و مواد معدنی مهم را بگنجانید.
6. گزارش بیماریهای زمینهای به پزشک
گاهی برخی بیماریهای مانند کمکاری یا پرکاری تیروئید، سندروم کوشینگ و آکرومگالی و… میتوانند سبب افزایش مقاومت به انسولین و دیابت شوند. به عنوان مثال، غده تیروئید با تولید هورمونهای خود نقش موثری در بهبود سوخت و ساز و متابولیسم بدن دارد و زمانی که با اختلال مواجه میشود، میتواند سبب افزایش قند خون شود و سلولهای پانکراس را به تولید انسولین بسیار زیادتر اجبار کند. همین عامل یکی از علل مهم مقاومت به انسولین است. بنابراین، در صورت داشتن بیماریهای زمینهای، توصیه میشود به پزشک خود گزارش دهید.
در بیماری آکرومگالی، سطح هورمون رشد در بدن فرد بالاست و این حالت میتواند سبب افزایش تولید قند خون شود و در نتیجه تحریک ترشح انسولین و مقاومت سلولها به این هورمون شود که میتواند عوارض بسیار زیادی را به همراه داشته باشد.
نکات مهم درباره نگهداری انسولین
برای نگهداری انسولین به نکات زیر توجه کنید:
- از هر نوع انسولینی که توسط پزشک معالج شما تجویز شده است، دو شیشه نگهداری کنید.
- عموماً امکان نگهداری شیشههای باز شده انسولین تا یک ماه در دمای محیط فراهم است.
- توصیه میشود شیشههای باز نشده انسولین را به دور از نور خورشید در یخچال قرار داده و توجه داشته باشید که یخزدگی ممکن است خواص دارو را آسیب بزند.
- قبل از تزریق دارو، به آن توجه کنید. عموماً داروهای سریع الاثر دارای رنگ روشن و شفافی هستند و نباید در آن ذرات کدر و پالپی وجود داشته باشد.
- انسولینهای استنشاقی از طریق ریه را باید در یخچال نگه دارید و در صورت باز شدن بستهبندی آن، ظرف مدت ده روز استفاده نمایید.
-
برای نگهداری دارو در یخچال، پیش از مصرف آن را از یخچال خارج کنید تا در دمای محیط گرمتر شود و آماده استفاده گردد. داروهای خنک ممکن است در حین تزریق، رنجش بیمار را افزایش دهند.
-
از قرار دادن دارو در فریزر یا مکانی با دمای بسیار گرم خودداری کنید.
-
به تاریخ انقضای دارو توجه ویژهای داشته باشید و از مصرف داروهای دچار تغییر رنگ یا دارای کریستال بپرهیزید.
سخن پایانی:
در این مقاله، به جزییات هورمون حیاتی انسولین برای متعادل نگه داشتن سطح گلوکز و تنظیم انرژی سلولهای مختلف بدن انسان پرداخته شد. تداخل در تولید این هورمون بسیار خطرناک است؛ لذا توصیه میشود با انجام تستهای دورهای و بررسی وضعیت قند خون خود، در صورتی که به اختلالی در این امر پی بردید، به سرعت پیگیری لازم را انجام دهید؛ زیرا در صورت عدم پیگیری، با مشکلات بسیار بزرگتری روبرو خواهید شد.
نظرات کاربران