دو نوع تبخال در حالت‌های مختلف وجود دارد
HSV-1 تأثیری بر دهان و صورت شما دارد و HSV-2 بر ناحیه تناسلی شما تأثیر می‌گذارد.
زمانی که فردی به تبخال مبتلا می‌شود، این یک بیماری مادام‌العمر است. تبخال ناشی از ویروس هرپس سیمپلکس است که عفونت‌های پوستی را ایجاد می‌کند. این عفونت طول عمر شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد و باعث ایجاد زخم‌ها و تاول‌های دردناک یا خارش‌دار می‌شود که می‌آیند و می‌روند. ویروس هرپس سیمپلکس به طور عمومی مشکلات شدیدی ایجاد نمی‌کند، اما در نوزادان و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، ممکن است خطرناک باشد.
دو نوع هرپس سیمپلکس وجود دارد:
هرپس سیمپلکس 1 (HSV-1): که معمولاً به عنوان تبخال دهان شناخته می‌شود و تمایل دارد بر دهان یا صورت تأثیر بگذارد و باعث تبخال می‌شود. این نوع ویروس از طریق تماس با بزاق گسترش می‌یابد.
هرپس سیمپلکس 2 (HSV-2): که معمولاً به عنوان تبخال تناسلی شناخته می‌شود و یک بیماری مقاربتی (STD) است. این نوع ویروس باعث ایجاد زخم‌ها روی پوست در تماس با اندام تناسلی فرد آلوده می‌شود.
گاهی اوقات عفونت تبخال می‌تواند سایر قسمت‌های بدن مانند چشم‌ها یا سایر قسمت‌های پوست را نیز تحت تأثیر قرار دهد.
تفاوت بین HSV-1 و HSV-2 چیست؟
HSV-1 از طریق تماس با ویروس در بزاق یا پوست منتشر می‌شود و معمولاً باعث تأثیر بر دهان و صورت می‌شود. اما HSV-2 از طریق تماس جنسی منتشر می‌شود و معمولاً باعث تأثیر بر اندام تناسلی می‌شود. هر دو نوع HSV می‌توانند در هر ناحیه‌ای از پوست که در تماس با ویروس قرار می‌گیرد، ظاهر شوند.
چه کسانی ممکن است به هرپس سیمپلکس مبتلا شوند؟
افراد در هر سنی ممکن است به هرپس سیمپلکس مبتلا شوند، به ویژه اگر:
- زن هستند.
- چندین شریک جنسی داشته باشند.
- از سنین پایین شروع به رابطه جنسی کرده باشند.
- سابقه هرگونه عفونت مقاربتی (STI) داشته باشند.
- سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشند.
- از کاندوم برای رابطه جنسی استفاده نکنند.
چه کسانی به HSV-1 مبتلا می‌شوند که معمولاً به عنوان تبخال دهان شناخته می‌شود؟
هر کسی می‌تواند به HSV-1 مبتلا شود. بیشتر افراد در دوران کودکی با HSV-1 آشنا می‌شوند. وقتی یک بزرگسال مبتلا به این ویروس در تماس نزدیک با یک کودک قرار می‌گیرد، مانند زمانی که یکی از اعضای خانواده کودک را می‌بوسد، انتقال تبخال به کودک نیز اتفاق می‌افتد.
چه کسانی به HSV-2 مبتلا می‌شوند که معمولاً به عنوان تبخال تناسلی شناخته می‌شود؟
تبخال تناسلی بر نوجوانان و بزرگسالان فعال جنسی از هر جنسیت و نژاد تأثیر می‌گذارد. اگر چندین شریک جنسی داشته باشید، از کاندوم استفاده نکنید و رابطه جنسی دهانی با فرد آلوده داشته باشید، ممکن است این عفونت گسترش یابد. زنان به میزان بیشتری در معرض خطر قرار دارند. بافت نازک واژن می‌تواند پاره شده و ورود عفونت را آسان‌تر کند. سیاه‌پوستان، به ویژه، آسیب‌پذیرتر هستند و تخمین زده می‌شود که در هر ۲ نفر از آن‌ها که در بازه سنی ۱۴ تا ۴۹ سال قرار دارند، ۱ نفر به HSV-2 آلوده شده‌اند.
هرپس سیمپلکس چقدر شایع است؟
هرپس سیمپلکس در سراسر جهان شیوع دارد. تقریباً 2 نفر از هر 3 نفر در سراسر جهان (و حداکثر 80٪ آمریکایی‌ها) تا سن 50 سالگی به HSV-1 مبتلا می‌شوند. تقریباً 15٪ از افراد در رده سنی 15 تا 49 سال به HSV-2 مبتلا می‌شوند.
افراد ممکن است به روش‌های زیر به HSV-1 مبتلا شوند:
- بوسیدن
- لمس کردن پوست فرد در نزدیکی دهان
- اشتراک ظروف غذا، لوازم آرایشی لب یا تیغ
اگر از کسی که تبخال دارد رابطه جنسی دهانی داشته باشید، ممکن است عفونت تبخال را به اندام تناسلی شما منتقل کند.
افراد ممکن است به روش‌های زیر به HSV-2 مبتلا شوند:
- رابطه جنسی
- تماس پوست به پوست
- لمس زخم‌های باز، از جمله در هنگام شیردهی
- زایمان توسط مادری که عفونت فعال دارند
شما نمی‌توانید از طریق اشیایی مانند توالت فرنگی ویروس تبخال تناسلی را دریافت کنید.
علائم هرپس سیمپلکس چیست؟
بسیاری از افراد مبتلا به عفونت هرپس سیمپلکس، علائم تبخال را تجربه نمی‌کنند. اما اگر علائم شدیدی را تجربه کنید، آیا این اولین باری است که تبخال را دارید یا تکراری است، تجربه شما ممکن است متفاوت باشد. علائم بروز دوباره معمولاً خفیف‌تر از بروز اولیه هستند و مدت زمان آن‌ها در شیوع‌های بعدی طولانی نمی‌شود. برخی از افراد ممکن است در طول زندگی خود فقط یک یا دو بار شیوع داشته باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است تا چهار یا پنج بار در سال شیوع داشته باشند.
آژیر قرمز
تبخال، اگرچه بیماری آزاردهنده‌ای است، اما اصولاً خطرناک نیست و بدون برجای گذاشتن اثری، حداکثر تا ۲ هفته بهبود می‌یابد. اما اگر تبخال شما بعد از گذشت ۲ هفته هنوز بهبود نیافته است، بهتر است با یک پزشک مشورت کنید. همچنین، افرادی که به هر دلیلی دچار ضعف سیستم ایمنی هستند مانند مبتلایان به ایدز، بیماری‌های خونی، بیمارانی که داروهای شیمی درمانی مصرف می‌کنند، مصرف کنندگان داروهای سرکوبگر سیستم ایمنی، و کسانی که مدت طولانی است کورتیزون دریافت می‌کنند، بهتر است هنگام ابتلا به تبخال، به پزشک مراجعه کنند؛ زیرا احتمال وجود آلودگی ویروس به ارگان‌های حیاتی بدن مانند ریه، کبد و مغز وجود دارد.
عفونت این اعضای بدن با ویروس تبخال می‌تواند مرگبار باشد. از سوی دیگر، اگر بیماری تبخال بخش‌های دیگری از بدن را درگیر کند و ترشحات آن به خصوص به چشم یا نوک انگشتان دست رسید و شما در این نواحی احساس سوزش و درد داشتید، فوراً به پزشک مراجعه کنید. اگر ویروس وارد چشم شود و در این ناحیه زخمی ایجاد کند، به نابینایی منجر می‌شود.
روش‌های خانگی درمان موثر هستند؟
این متخصص پوست با اشاره به بی‌اثر بودن برخی روش‌های خانگی درمان تبخال مثل استفاده از برفک یا خمیر دندان، گفت: درمان‌های متفاوتی برای این اختلال معرفی شده‌اند، اما اصلی‌ترین آن‌ها داروی ضد ویروس است. عموماً از اسیکلوویروس برای این منظور استفاده می‌شود که به صورت پماد و یا خوراکی در دسترس است. استفاده از قرص اسیکلوویروس، به خصوص در چند روز اول بروز این اختلال، بسیار موثر است. در افرادی که به دفعات بالا با این مشکل روبه‌رو می‌شوند، به منظور پیشگیری از حملات دوباره، قرص‌ها به صورت منظم و در طولانی مدت تجویز می‌شود، اما تبخال یک یا ۲ بار در سال اتفاق بیفتادن آن مهم نیست.
احسانی ادامه داد: استفاده از پماد، تنها در چند ساعت اول بروز آفت، موثر خواهد بود و در غیر این صورت، تأثیر چندانی بر بهبودی آن ندارد.
تبخال زده‌ها مراقب اطرافیانشان باشند
وی درباره راه‌های انتقال این بیماری تصریح کرد: از آنجایی که این بیماری یک اختلال ویروسی است و می‌توان آن را در دسته بیماری‌های مسری قرار داد، انتقال آن می‌تواند از طریق تماس مستقیم با پوست و همچنین از طریق تماس با اشیاء قابل آلودگی اتفاق بیفتد.
نظرات کاربران