روش درمانی مکمل و یکپارچه با استفاده از زالو (زالو درمانی یا هیرودوتراپی)، یک روش درمانی متمرکز بر استفاده از زالوهای مکنده خون است. ایرانیان با مهارت بالا در این روش درمانی آشنا و مسلط هستند. استفاده از زالو به عنوان یک راز طول عمر و اهمیت آن به تازگی توسط تمدن جدید درک شده است.
استفاده از زالو به عنوان روش درمانی: تجربه تاریخی و دانش کهن ایرانیان
در این روش، یک یا چند زالو به پوست ناحیه مورد نیاز متصل میشوند و هدف از این عمل، استفاده از بزاق زالو است که در زمان تغذیه آنها ترشح میشود. زالو درمانی (MLT) یا هیرودوتراپی، یک روش درمانی شناخته شده است که قدمت تاریخی دارد و ایرانیان با مهارت بالایی در به کارگیری آن برخوردارند.
تاریخچه و خصوصیات زالو درمانی
زالو درمانی، یک روش درمانی با قدمت قرنها است که به طور گسترده استفاده میشود و نام “زالو” از واژه “laece” به معنای “پزشک” مشتق شده است. اولین استفادههای ثبت شده زالو درمانی در مصر باستان مشاهده شده است و ارجاعات زیادی به آن در سوابق پزشکی چینی، عربی، آنگلوساکسون، یونان باستان و روم وجود دارد. در قرن ۱۷، زالو درمانی به گستردترین حوزه کاربرد خود در اروپا رسید. از دهه ۱۹۰۰ به بعد، توجه پزشکان به این روش درمانی کاهش یافت، اما در ۳۰ سال اخیر، زالو درمانی به یک بخش مهم از تحقیقات علمی تبدیل شده است.
زالوها در محیط آب شیرین زندگی میکنند و به دو دسته هرمافرودیت و کرمهای گوشتخوار تقسیم میشوند. آنها به ارتعاشات آب، لمس، نور، گرما، صدا و مواد شیمیایی حساس هستند. زالوها تقسیمبندی شده و هر بخش آنها شامل اعضای مختلفی مانند گانگلیونها و بیضهها است. دو بخش مکنده در فرایند خزیدن نقش دارند و بخش قدامی آنها سه فک با تعداد زیادی دندان دارد. زالوها معمولاً با انقباضات موزون خون را از میزبان گرم خود میمکنند و از قسمتهای گرم میزبان به عنوان منبع غذایی استفاده میکنند.
تاکنون، تحقیقات علمی زیادی بر روی مکانیسمهای تأثیر زالوها صورت گرفته است. اگرچه بیش از ۱۰۰ پروتئین با جرم مولکولی متفاوت در ترشحات زالوها شناسایی شده است، اما تعداد کمی از آنها که نقش اساسی در فرآیند زالو درمانی دارند، شناخته شدهاند. پس از نیش زالو، باید مسیر مکیدن بوجود آورد. مهار چسبندگی، تجمع و انعقاد (کنترل عملکرد پلاکتها و تأثیر ضد انعقادی)، افزایش جریان خون و حفاظت از خود (فعالیت ضد میکروبی) از جمله عملکردهایی هستند که باید پس از انجام زالو درمانی انجام شوند.
اما این تکنیک، مانند سایر روشهای درمانی مانند حجامت و فصد، قوانین خاص خود را دارد و رعایت این موارد پس از انجام زالو درمانی ضروری است. اگر میخواهید بیشتر در مورد چگونگی تخلیه خون توسط زالوها بدانید، در این مقاله با ما همراه باشید.
مواردی که باید بعد از زالواندازی رعایت شود:
- در طی ۴۸ ساعت پس از زالو درمانی، موضع درمانی با آب معمولی تماس نباید داشته باشد. با این حال، اگر آب را جوشانده باشید، مشکلی نیست.
- معمولاً موضع درمانی تا ۸ تا ۱۶ ساعت خونریزی دارد و در صورتی که خونریزی بهطور طبیعی و ملایمی باشد، نگران نباشید. کاهش فعالیت و استراحت کردن در حالت دراز، باعث کاهش خونریزی میشود. اگر در مدت ۱۲ ساعت پس از زالواندازی، خونریزی ادامه داشته باشد، به پزشک مراجعه کنید یا با مطب تماس بگیرید. رعایت صحیح روش پانسمان زالواندازی بسیار مهم است.
- پس از ۲۴ ساعت از زالو درمانی، پانسمان را باز کنید و در صورت خونریزی، ضماد گیاهی انعقادی را بر روی موضع بگذارید و مجدداً پانسمان کنید. برای سریعتر التیام نیش زالو، میتوانید از روغن بادام تلخ استفاده کنید و آن را روی موضع زالواندازی بزنید.
- گاهی اوقات، پس از ۲۴ ساعت از زالواندازی، خارش در محل زالواندازی شروع میشود و ممکن است تا یک هفته ادامه داشته باشد. در صورتی که خارش محدودی وجود داشت، میتوانید از روغن بنفشه، روغن گشنیز، روغن کافور یا روغن بادام تلخ استفاده کنید و آن را در محل زالواندازی استفاده کنید. در صورت خارش شدید، به مطب مراجعه کنید.
- تا ۲۴ ساعت پس از زالو درمانی، از فعالیت جنسی خودداری کنید.
- پس از زالو درمانی، استراحت فیزیکی و بدنی و همچنین استراحت ذهنی (اجتناب از تنش، مطالعه، تماشای تلویزیون، حضور در مهمانی و غیره) توصیه میشود (حدود ۸ ساعت).
- تا ۲۴ ساعت پس از زالو درمانی، از مصرف نمک، تخم مرغ، ماهی و ترشی جات و به طور کل سردیها خودداری کنید.
- تماس با سرما و آب سرد با محل زالوزالواندازی باعث خارش شدید و تورم میشود، بنابراین از تماس با آب سرد و سرما در محل زالواندازی خودداری کنید.
- علائم عفونت پس از زالواندازی را جدی بگیرید و در صورت وجود آنها به پزشک مراجعه کنید.
پس از اعمال زالو درمانی
توصیه میشود غذاهای معتدل را بیشتر مصرف کنید. استفاده از غذاها و ادویهها با خاصیتهای بسیار گرم یا بسیار سرد پس از زالواندازی ممنوع و ضررآور است. بهتر است از غذاهایی مانند کرفس، جو، آبگوشت، گلابی، شیر برنج، قیمه، سیب، سوپ جو، سکنجبین، سرکه شیره و غیره استفاده کنید. استفاده از شربت گلاب با عسل یا آب انار پس از زالواندازی بسیار مفید است.
مصرف غذاهای سنگین، مقوی و چرب مانند دل، جگر، قلوه و… و همچنین خوردن زیاد پس از زالواندازی بسیار ضررآور است. این مواد باعث تولید خون غلیظ و کثیف میشوند و تأثیر زالواندازی را به شدت کاهش میدهند. بعد از زالواندازی، تا حد امکان کمتر ایستاده بمانید و کمتر پیادهروی کنید.
خواب کردن تا ۶ ساعت پس از زالواندازی ممنوع است، به دلیل مزاج سرد خواب. همچنین مصرف غذاهای شور و حمام گرم پس از زالواندازی مجاز نیست. میتوانید هر ۸ ساعت یک لیوان شربت عسل تا ۳ روز مصرف کنید. مصرف شربت عسل، آب انار و گلاب، مالت جو، شربت زعفران و بیدمشک پس از زالواندازی مفید است.
گاهی بعد از زالواندازی، عوارضی مانند تب و تپش قلب، افزایش فشار خون، اضطراب، سردرد، سردی و لرزش بدن، تغییر رنگ پوست، تهوع و غیره رخ میدهد که پزشک شما را راهنمایی خواهد کرد. این عوارض معمولاً موقت و گذرا هستند و نیازی به نگرانی نیست.
تا ۲۴ ساعت پس از زالواندازی، مصرف تخم مرغ و غذاهای حاوی تخم مرغ ممنوع است. همچنین مصرف غذاهای بسیار تند و تیز، بسیار ترش و بسیار شیرین تا ۲۴ ساعت پس از زالواندازی توصیه نمیشود (شامل ادویهها و کتلت و غیره).
بعد از زالواندازی، توصیه میشود ماءالشعیر را مصرف کنید
- در صورت احساس عطش و خشکی دهان پس از زالواندازی، هر هشت ساعت میتوانید ماء الشعیر و شکر سرخ را مصرف کنید.
- برای جبران خون از دست رفته، شبها به مدت پنج شب میتوانید یک سیخ گوشت گوسفند کباب شده (بدون نان و برنج) بخورید (بجای شام) و آن را با سماق، لیمو ترش و عسل میل کنید. همچنین میتوانید از شیره انگور نیز استفاده کنید.
- زالوها وقتی از خونخواری سیر میشوند، خود به خود منطقه را ترک میکنند. بنابراین، باید صبر کنید تا خونریزی کمی ادامه یابد.
- با توصیهی اکثر پزشکان سنتی، بهتر است با استفاده از بادکش، موضع زالواندازی را بادکش کنید تا مقدار بیشتری خون و مواد مضر از بدن خارج شوند.
- محل را با یک ماده ضدعفونی کننده، مانند دم کرده صاف شده آویشن یا آب جوشیده ولرم شستشو داده و تمیز میکنیم. سپس روی محل خونریزی (نیش زالوها) پودر زردچوبه، خاکستر باقلا و… ریخته میشود.
- خونریزی پس از افتادن زالوها نقش مهمی در خروج کثافات خون ایفا میکند. بنابراین، توصیه میشود که از ادامه خونریزی جلوگیری نکنید و نگرانی نداشته باشید. زیرا پس از گردش آب دهان زالو در داخل رگهای بدن و حل شدن غلظتها و رسوبات در دیواره رگها، خون آلوده از بزاق دهان زالو به تدریج در طول چند ساعت از محل نیش زالو خارج میشود. سپس خود به خود خونریزی بسته میشود و خون انعقاد میکند.
- در صورت بروز عفونت در محل زخم زالو، که با سفید و سرخ شدن دور زخم، درد و ورم قابل تشخیص است، بهتر است برای دریافت داروی ضدعفونی کننده به پزشک خود مراجعه کنید.
- در صورتی که ضعف و سرگیجه رخ دهد، بیمار باید سریعاً دراز بکشد و پاها را بالا نگه دارد و سر را روی زمین قرار دهد. به او میتوانید شربت گلاب، زعفران یا بیدمشک بدهید.
نظرات کاربران